In het weekend heb ik al mijn tutjes stuk gebeten. Een tandje dat doorkomt zorgde ervoor dat het deugd deed als ik op iets knabbelde. Mijn tutje was daar het  beste voorwerp voor. Alleen mama en papa konden er niet mee lachen. In het weekend beet ik zo 4 tutten stuk.

Sinds dinsdag proberen mama en papa mij geen tut meer te geven. Gisteren was een groot succes. Een ganse dag zonder tut, zelfs het slapen lukte mij zonder mijn tutje. Ook vandaag lukte mij zonder tut. Alleen deze namiddag had ik even een moeilijk momentje. Omdat ik geen tutje kon vinden, besloot ik maar om eens in Rune zijn onderarm te bijten. Sorry broer.

beet

We  blijven ons best doen en hopen dat het tutjestijdperk voorbij is.

Comments are closed.

Post Navigation