Arne is vandaag wat gaan shoppen. Na veel passen is het toch een pet geworden. Alhoewel hij de hoed ook wel zag zitten.
Arne had gisteren met een aantal puzzels gespeeld en bij het opruimen viel het Mama op dat er tal van puzzelstukken ontbraken. Daarom gaf Mama aan Arne de opdracht om de missende stukjes te zoeken.
En zo kwam het dat Arne wat verdwaasd in de living stond rond te draaien terwijl hij luidkeels “kom, kom, kom” riep…
Op het vlak van tandjes is Arne begonnen aan een indrukwekkende inhaalbeweging. Na een lange tijd van inactiviteit komen er plots vier tandjes in één keer door.
Ik heb een beetje medelijden met hem, maar hij laat zich niet kennen!
Arne had vandaag zijn keuze snel gemaakt. Voor hem geen nieuwe schoenen… Een veel te grote bal is al wat hij nodig heeft.
Arne beschikt al een tijdje over een klein arsenaal woordjes. Sinds kort kan je ook met hem converseren…
Het is meteen duidelijk dat hij zich niet van de wijs laat brengen. Wie is de tofste in huis? 🙂
Met de kindjes in het winkelkarretje is inkopen doen eens zo gemakkelijk. Bovendien vinden Rune en Arne het geweldig om mee te rijden. Je kan je bijna volledig concentreren op het winkelen zelf. En zo gebeurt het dat je terug aan de auto komt en bij het uitladen van het karretje merkt dat Arne zijn broek tussen de winkelwaren ligt. Geen idee wanneer (en waarom) hij zijn broek heeft uitgedaan. Ik kan mij aan de kassa alvast geen “losse” broek herinneren.
Wie heeft er een maxicosi of een autostoel nodig als je een rieten mand hebt? Arne vindt het alvast zeer leuk.
