Kijk eens wat papa mij geleerd heeft 😉
Waarom zou ik in mijn wieg slapen als je er ook in kan zitten en rondkijken?
Arne at vandaag voor de eerste keer fruitpap en leerde dat appelsientjes ook zuur kunnen zijn.
Wie is wie? 🙂
Sinds kort vindt Arne het heel leuk om recht te zitten en rond te kijken. Alhoewel het nog niet lukt om helemaal alleen recht te zitten, kan Arne zich toch al aardig goed vasthouden.
Vandaag ben ik vier maanden! 🙂
Op die vier maanden heb ik al heel veel geleerd. Zo kan ik sinds een week van mijn rug naar mijn buik rollen. Maar terugrollen lukt me nog niet. Dus elke keer als ik het beu ben om op mijn buik te liggen, begin ik te wenen en moet mama of papa mij komen omrollen. Soms rol ik zelfs al terug terwijl mama of papa nog maar net weg is 😉
Verder heb ik ook al leren petatjes eten. In het begin vond ik het helemaal niet lekker. Maar nu kan mama zelfs niet snel genoeg zijn om mij de volgende schep petatten te geven. Ik leerde al wortelen en courgetten eten. En vandaag kreeg ik tomaten. Superlekker!
 Wat ik ook leuk vind, is samen met mijn broer “spelen”. Als ik op de speelmat lig, dan komt Rune vaak bij mij liggen. Rune vindt het dan leuk als ik tegen hem terugbabbel of met mijn handjes hem aanraak. Rune zou heel graag hebben dat ik al met hem kan spelen. De blokjes, autootjes enzo die hij mij geeft, kan ik nu nog niet vastpakken. Maar dat komt wel.
Vorige vrijdag werd papa eindelijk geopereerd aan zijn geïnfecteerde appendix.
Van vrijdag tot vandaag, zondag, heb ik papa moeten missen. Ik kan nog niet verwoorden of laten zien dat ik papa mis, maar toen mama vandaag papa terug naar huis bracht, heb ik eens heel hard naar papa gelachen. Ik ben, net zoals mijn broer, superblij dat papa terug thuis is.
Snel herstellen papa zodat je ook terug met mij kan spelen op mijn speelmat enzo.
Vandaag heb ik mama hard doen schrikken :-).
Door het goede weer besloot mama om nog een beetje de hof onder handen te nemen terwijl mijn broer en ik in de namiddag sliepen. Plots hoorde mama in de babyfoon het muziekje van mijn speeltje. Bizar. Mama kwam kijken en ik lag nog steeds braaf te slapen. Een tijdje later hoorde mama weer het muziekje. Weer kwam mama naar mij kijken. Mama vond het raar. Een raadsel hoe het muziekje plots kan beginnen te spelen.
Pas ’s avonds had mama door wat er in de namiddag was gebeurd. Sinds vandaag kan ik het koordje van mijn speeltje met mijn handje vasthouden. Door mijn bewegingen slaag ik er soms in om het muziekje te starten :-). Ik begin het leuk en interessant te vinden om met mijn speelgoed te spelen.
Naast het ‘wippeke’ (zoals mijn broer zegt), vind ik ook mijn park de laatste dagen super om in te liggen. Veel plaats om mijn armen gestrekt naast me te leggen.
