Papa en mama zijn volop aan het zoeken naar een leuke voornaam voor mij.
Deze keer vinden ze het wel veel moeilijker om een naam te vinden dan voor mijn broer Rune.
Al wie leuke ideetjes heeft, laat ze maar horen. 😉
Vandaag was het een spannende dag voor mama en papa. Als alles mee zat zouden ze vandaag te weten komen wat geslacht ik heb.
Eerst werd mama gecontroleerd op gewicht, bloeddruk … Alles was ok. Daarna was het mijn beurt: geen hazelipje, goed kloppend hartje, gevuld maagje, twee mooie hersenhelften, goed gegroeide ruggewervel … En dan was het het moment om mijn geslacht te zien. Jaja, jullie moeten nog eventjes wachten . Tegen mijn broer hebben mama en papa het al wel verteld. 😉
Sinds een paar dagen laat ik mij ook voelen aan papa. Vooral ’s avonds als papa zijn hand op mama haar buik legt, dan laat ik mij soms voelen. Mama voelt mij af en toe ook al overdag.
Deze namiddag zijn mama en papa op controle geweest bij de gynaecoloog.
Het was een spannende dag. Als ik het wou, dan zouden papa en mama vandaag kunnen weten of ik een meisje of een jongen ben. Zelfs op mama haar werk zaten ze mee in spanning te wachten ;-).
De gynaecoloog controleerde eerst mama haar gewicht en bloeddruk. Alles was ok. Nu was het mijn beurt voor een controle. Alles werd goed onderzocht: twee goed ontwikkelde hersenhelften, een goed kloppend hartje, een gevuld maagje en blaas, twee voetjes … Alles inorde met mij. Nu het moment waarop mama en papa hadden gewacht: het geslacht.
Ik bewoog heel hard, maar besloot om mijn beentjes mooi tegen elkaar te houden. Mijn geslacht zal voor iedereen nog een geheim blijven. Binnen vier weken krijgt mama opnieuw een echo.
Vandaag een belangrijk moment in de zwangerschap van mama. De gynaecoloog zal een aantal testen doen om te zien of er bij mij afwijkingen aanwezig zijn (syndroom van Down ed.).
Papa kan er deze keer wel bijzijn. Eigenlijk moet hij wel de ganse dag lesgeven en ’s avonds naar de departementsraad. Maar de tweede lesblok in de namiddag kreeg hij toch verzet naar een andere dag. Snel snel richting Mechelen om net op tijd bij de gynaecoloog aan te komen. (Achteraf bleek dat papa ‘betrapt’ werd door mijn nonkel Bart.)
Na een tijdje te hebben gewacht, was het onze beurt. Iedereen was klaar voor de echo: mijn hartje klopte mooi, mijn twee hersenhelften zijn mooi gegroeid, mijn maagje was gevuld … Nu het moment voor de nekplooimeting. Mama en papa kende dit nog van bij mijn broer: wachten tot de baby in de juiste houding ligt en dan de nek meten. Op twee seconden was dit bij Rune gedaan. Bij mij is het net iets anders gegaan. Ik had helemaal geen zin om stil te liggen of in de juiste houding te gaan liggen. De gynaecoloog probeerde door op mama haar buik te duwen mij in de juiste houding te krijgen. Zelfs mama doen hoesten, hielp niet om mij in de juiste positie te krijgen. Na tien minuten heeft de gynaecoloog eindelijk kunnen meten. Volgens haar ben ik al een beetje een koppigaard 😉
Tot nu toe verloopt alles zoals het hoort. Mama en papa zijn opgelucht en zullen de komende dagen het grote nieuws bekend maken.
Vandaag het spannende moment, de eerste echo van mij wordt genomen.
Mama zal vandaag alleen naar de gynaecoloog moeten gaan, want papa moet aan zijn studenten les geven. Mijn grote broer is bij Moeke. Nog niemand weet dat ik besta 😉 Mama moet dus zien dat ze op tijd bij Moeke is om Rune te gaan halen.
Op de echo kon mama zien dat er één baby’tje groeit en geen twee. Mama opgelucht. Mijn hartje klopte mooi, mijn lengte enzo zat allemaal op schema. Snel het goede nieuws aan papa sms’en.
