Het is ondertussen al een tijdje geleden dat ik nog iets van mij heb laten horen. In de afgelopen tijd is er veel veranderd.

Sinds een week heb ik mijn eerstje tandje. Het staat er nog niet helemaal door, maar je kan het al wel een paar millimeter zien piepen. En sinds vandaag kan je ook al zien dat er een tweede tandje aan het komen is. Mama dacht al dat ik geen tandjes zou krijgen. 😉 Ook mijn haar begint eindelijk een beetje te groeien.

Omdat ik ondertussen al negen maanden ben, krijg ik ’s morgens een boke. Een stukje afbijten kan ik nog niet, maar mama en papa geven mij kleine stukjes brood zodat ik het makkelijker kan plat kauwen. Van choco op mijn boke ben ik helemaal verzot, smeerkaas daar hou ik helemaal niet van. Daar kokhals ik zelfs van.

Wat ik ook graag doe, is mij overal aan rechttrekken. Zelfs aan dingen die niet stabiel zijn zodat ik af en toe wel eens val en moet wenen.

Als je mij een autootje geeft, dan kan ik hier al mooi mee spelen. Het liefst van al imiteer ik dan het geluid van de auto. Met een natte T-shirt tot gevolg. Af en toe probeert mijn broer om samen met mij te spelen. Als het niet naar mijn zin is, dan laat ik het aan iedereen luid horen.

Verder eet ik nog altijd goed, slaap ik goed en ben ik nog altijd een super knuffelaar. 🙂

 

 

Joepie, vandaag werd ik 7 maanden!

Met mij gaat alles goed. De laatste dagen lukt het mij zelfs om alleen te zitten. Ik vind dat superleuk.

Wat ik ook heel leuk vind, is samen spelen met mijn broer. Rune is lief voor mij: hij komt mij regelmatig een kusje geven, hij zorgt ervoor dat ik altijd een speelgoedje heb, als ik ween brengt hij mijn tutje … We zijn dikke vrienden. Spijtig dat ik nog niet met Rune in de sneeuw kan spelen.

 

Vandaag ben ik vier maanden! 🙂

Op die vier maanden heb ik al heel veel geleerd. Zo kan ik sinds een week van mijn rug naar mijn buik rollen. Maar terugrollen lukt me nog niet. Dus elke keer als ik het beu ben om op mijn buik te liggen, begin ik te wenen en moet mama of papa mij komen omrollen. Soms rol ik zelfs al terug terwijl mama of papa nog maar net weg is 😉

Verder heb ik ook al leren petatjes eten. In het begin vond ik het helemaal niet lekker. Maar nu kan mama zelfs niet snel genoeg zijn om mij de volgende schep petatten te geven.  Ik leerde al wortelen en courgetten eten. En vandaag kreeg ik tomaten. Superlekker!

 Wat ik ook leuk vind, is samen met mijn broer “spelen”. Als ik op de speelmat lig, dan komt Rune vaak bij mij liggen. Rune vindt het dan leuk als ik tegen hem terugbabbel of met mijn handjes hem aanraak. Rune zou heel graag hebben dat ik al met hem kan spelen. De blokjes, autootjes enzo die hij mij geeft, kan ik nu nog niet vastpakken. Maar dat komt wel.

Vorige vrijdag werd papa eindelijk geopereerd aan zijn geïnfecteerde appendix.

Van vrijdag tot vandaag, zondag, heb ik papa moeten missen. Ik kan nog niet verwoorden of laten zien dat ik papa mis, maar toen mama vandaag papa terug naar huis bracht, heb ik eens heel hard naar papa gelachen. Ik ben, net zoals mijn broer, superblij dat papa terug thuis is.

Snel herstellen papa zodat je ook terug met mij kan spelen op mijn speelmat enzo.

Vandaag heb ik mama hard doen schrikken :-).

Door het goede weer besloot mama om nog een beetje de hof onder handen te nemen terwijl mijn broer en ik in de namiddag sliepen. Plots hoorde mama in de babyfoon het muziekje van mijn speeltje. Bizar. Mama kwam kijken en ik lag nog steeds braaf te slapen. Een tijdje later hoorde mama weer het muziekje. Weer kwam mama naar mij kijken. Mama vond het raar. Een raadsel hoe het muziekje plots kan beginnen te spelen.

Pas ’s avonds had mama door wat er in de namiddag was gebeurd. Sinds vandaag kan ik het koordje van mijn speeltje met mijn handje vasthouden. Door mijn bewegingen slaag ik er soms in om het muziekje te starten :-). Ik begin het leuk en interessant te vinden om met mijn speelgoed te spelen.

Naast het ‘wippeke’ (zoals mijn broer zegt), vind ik ook mijn park de laatste dagen super om in te liggen. Veel plaats om mijn armen gestrekt naast me te leggen.

Als ik wakker ben dan doe ik niets liever dan de wereld rondom mij te observeren. Met grote ogen kijk ik dan om mij heen.

Vandaag zijn we nog eens op controle geweest bij de gynaecoloog. Terwijl mama nog een beetje is afgevallen, ben ik de laatste veertien dagen 200 gram bijgekomen. Alles is zowel met mama als met mij inorde.

Mama bleek wel al 3cm opening te hebben. De gynaecoloog zei zelfs dat ze mijn hoofdje al kon voelen. Willen mama en papa nog iets voorbereiden voor dat ik er ben, dan zullen ze zich, volgens de gynaecoloog, moeten haasten. Er werd nog een afspraak vastgelegd  op 01 juli 2011 maar dat zal mama niet halen. Mama besloot dan maar om vanaf morgen niet meer te gaan werken. Sorry collega’s van mama.

Mama en papa hebben deze avond voor de zekerheid nog het een en het ander klaargezet. Spannend he. Nu is het echt aftellen.

Vandaag zijn we nog eens op controle geweest bij de gynaecoloog. In de wachtzaal van de gynaecoloog was het precies een babycreche. Alle mama’s kwamen op controle met hun kindjes.

Bij de gynaecoloog werd eerst mama gecontroleerd: bloeddruk, urine, buikomtrek, gewicht … En ja, mama haar gewicht is na twee maanden opnieuw gestegen. Een stijging van 200 gram. Alles ok met mama.

Daarna was het mijn beurt. Het onderzoek van mij werd een hele uitdaging voor de gynaecoloog. De gynaecoloog heeft moeten laten zien dat ze snel kan werken. Elke keer ze iets van mij wou meten, vond ik het nodig om het echotoestel een stampje te geven. 😉 Toch is het haar gelukt: mijn hartje klopt mooi, mijn hoofdje is mooi gevormd, mijn maagje is gevuld …Op dit moment is mijn gewicht 2500 gram. Ook ik werd goedgekeurd.

>De gynaecoloog wou aan mama en papa nog een mooie echofoto van mij meegeven, maar daar had ik geen zin in. Ik verstopte mijn gezichtje achter mijn handjes. 🙂 Binnen twee weken, bij de volgende controle, laat ik misschien wel wat meer van mij zien.

Ook al ben ik nog niet geboren, de paasklokken hebben vandaag, bij Tine, niet alleen chocolade eitjes voor mijn broer gebracht, maar ook cadeautjes voor mij. 🙂

Dank u wel paasklokken!

Als mama en papa aan mijn broer vragen of hij een zusje of een broertje wil, dan antwoord Rune altijd “nee, bebe”. Voorlopig wil  hij nog niet vertellen of ik een meisje of een jongen ben. 😉

Aan de groeiende buik van mama ziet Rune wel dat er iets veranderd. Als je hem vraagt: “waar is de baby?” dan wijst hij richting de buik van mama (of soms ook richting de buik van papa). Tja wat wil dat zeggen papa 😉 .

Vanavond heeft mama mijn broer zijn hand eens op haar buik gelegd. Plots gaf ik een stampje aan Rune. Rune keek verrast op en zei “bebe? Nog een keer”. Hij legde zijn handje terug op de buik van mama. Opnieuw gaf ik hem een klein stampje. Echt wel leuk dat mijn broer contact met mij zoekt. 🙂